Art. 303 pwp (naruszanie praw twórcy projektu wynalazczego) - komentarz
Art. 303. 1. Kto przypisuje sobie autorstwo albo wprowadza w błąd inną osobę co do autorstwa cudzego projektu wynalazczego albo w inny sposób narusza prawa twórcy projektu wynalazczego,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w ust. 1 w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
Z art. 3 Pwp wynika, że ilekroć w tej ustawie jest mowa o projektach wynalazczych rozumie się przez to wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, topografie układów scalonych i projekty racjonalizatorskie. Mamy tu więc do czynienia z odwołaniem się do definicji legalnej. Z wykładnią pojęcia "projekt racjonalizatorski" jest nieco trudniej. Pwp stanowi, iż przedsiębiorca może uznać za projekt racjonalizatorski każde rozwiązanie nadające się do wykorzystania, niebędące wynalazkiem podlegającym opatentowaniu, wzorem użytkowym, wzorem przemysłowym lub topografią układu scalonego.
Precyzując znaczenie pojęcia "prawa twórcy projektu wynalazczego" stwierdzić można, że twórcy wynalazku, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego oraz topografii układu scalonego przysługuje m.in. prawo do uzyskania patentu, prawa ochronnego albo prawa z rejestracji, do wynagrodzenia, a także do wymieniania go jako twórcy w opisach, rejestrach oraz w innych dokumentach i publikacjach.
Teoretycznie grzywna może wynieść ponad milion złotych. Czyli nie ma żartów.
Kara pozbawienia wolności do roku to jedna z łagodniejszych w polskim prawie karnym. Ani podejrzanego, ani oskarżonego o przestępstwo z art. 303 par. 1 Pwp nie można nawet tymczasowo aresztować. Nieco inaczej mają się sprawy w sytuacji opisanej w par. 2 komentowanego przepisu. Zagrożenie karą dwóch lat pozbawienia wolności sytuuje takie przestępstwo w tej samej grupie co prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości (art. 178a Kodeksu karnego), grożenie innej osobie (art. 190 Kodeksu karnego) czy uporczywe naruszanie praw pracowniczych (art. 218 Kodeksu karnego). Przewiduje za nie bowiem taką samą karę.
Orzeczenie skazujące to jeszcze nie koniec postępowania. Od wyroku sądu pierwszej instancji przysługuje apelacja. Z kolei od wyroku sądu odwoławczego niekiedy może być wniesiona kasacja.
Oprócz sankcji karnej ustawodawca przewidział również konsekwencje cywilnoprawne omawianego tu zachowania. Więcej na ten temat w komentarzu do art. 74 Prawa własności przemysłowej.
Komentarz dodano 4 listopada 2020 r.