Komentarz do art. 285f Ppsa (skarga - braki)
Art. 285f. § 1. Skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia wnosi się do sądu, który wydał zaskarżone orzeczenie, w terminie dwóch lat od dnia jego uprawomocnienia się.
§ 2. W razie stwierdzenia niezachowania warunków formalnych określonych w art. 285e § 2, przewodniczący wzywa o poprawienie lub uzupełnienie skargi.
§ 3. Skargę nieopłaconą, skargę wniesioną z naruszeniem art. 175 § 1 oraz skargę, której braków strona nie uzupełniła w terminie, sąd odrzuca na posiedzeniu niejawnym.
Terminy oblicza się według przepisów prawa cywilnego, co oznacza, że dwuletni termin z par. 1 art. 285f kończy się co do zasady z upływem dnia, który datą odpowiada dniowi, w którym zaskarżane orzeczenie się uprawomocniło. Jeżeli ostatni dzień terminu przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się następny dzień po dniu lub dniach wolnych od pracy.
Co do opłaty, z art. 285a par. 4 wynika, że skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia podlega opłacie stałej.
Skarga wniesiona z naruszeniem art. 175 § 1 wzmiankowana w par. 3 to upraszczając taka, którą sporządzono bez oglądania się na obejmujący ją przymus adwokacko-radcowski. Innymi słowy, strona pisze skargę sama zamiast powierzyć to zadanie adwokatowi albo radcy prawnemu. Komentowana regulacja jest zbliżona do obowiązującej w postępowaniu cywilnym.
Podobieństwa między procedurą cywilną i sądowoadministracyjną są tu uderzające. Proszę porównać z art. 4246 Kpc. [komentarz dodano 14 września 2017 r.]