Art. 87 Kodeksu wykroczeń (prowadzenie po użyciu alkoholu) - komentarz
Art. 87. § 1. Kto, znajdując się w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym,
podlega karze aresztu albo grzywny nie niższej niż 50 złotych.
§ 1a. Tej samej karze podlega, kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem podobnie działającego środka, prowadzi na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub w strefie ruchu inny pojazd niż określony w § 1.
§ 2. Kto, znajdując się w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka, prowadzi na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu inny pojazd niż określony w § 1,
podlega karze aresztu do 14 dni albo karze grzywny.
§ 3. W razie popełnienia wykroczenia określonego w § 1 orzeka się zakaz prowadzenia pojazdów.
§ 4. W razie popełnienia wykroczenia określonego w § 1a lub 2 można orzec zakaz prowadzenia pojazdów innych niż określone w § 1.
Pojęcie "stanu po użyciu alkoholu" ma swoją definicję legalną, zostało zdefiniowane w obowiązujących przepisach. Stan ów zachodzi mianowicie, gdy zawartość alkoholu w organizmie wynosi albo prowadzi do stężenia we krwi od 0,2 promila do 0,5 promila alkoholu albo obecności w wydychanym powietrzu od 0,1 do 0,25 mg alkoholu w 1 dm3. Podobnie jest z definicją stanu nietrzeźwości - wtedy zawartość alkoholu w organizmie wynosi lub prowadzi do stężenia we krwi powyżej 0,5 promila alkoholu albo obecności w wydychanym powietrzu powyżej 0,25 mg alkoholu w 1 dm3.
Prowadzenie w stanie po użyciu alkoholu a prowadzenie w stanie nietrzeźwości to z prawnego punktu widzenia różne kwestie. To drugie jest sprawą o wiele poważniejszą, bo regulowaną Kodeksem karnym, a nie Kodeksem wykroczeń. Proponuję zajrzeć do komentarza do art. 178a K.k.
Kara aresztu albo grzywny to pewnie nie koniec świata, prawdziwym problemem bywa natomiast przewidziane w par. 3 orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów. Kto zakaz złamie, musi liczyć się z karą zdecydowanie surowszą aniżeli ta grożąca za wykroczenia. Za takie zachowanie można pożegnać się z wolnością nawet na 3 lata (zob. komentarz do art. 244 Kodeksu karnego).
KARA: Kara aresztu trwa najkrócej 5, najdłużej 30 dni. Wymierza się ją w dniach. Z kolei grzywnę wymierza się w wysokości do 5000 złotych. [komentarz dodano 13 lutego 2017 r.]
WARUNKOWE ZAWIESZENIE: Wykonanie kary aresztu można warunkowo zawiesić, jeżeli ze względu na okoliczności popełnienia wykroczenia, właściwości i warunki osobiste sprawcy oraz jego zachowanie się po popełnieniu wykroczenia należy przypuszczać, że pomimo niewykonania kary nie popełni on nowego podobnego przestępstwa lub wykroczenia.
ZATARCIE UKARANIA: Ukaranie uważa się za niebyłe po upływie 2 lat od wykonania, darowania lub przedawnienia wykonania kary. Ale uwaga: Jeżeli ukarany przed upływem tego okresu popełnił nowe wykroczenie, za które wymierzono mu karę aresztu, ograniczenia wolności lub grzywny, ukaranie za oba wykroczenia uważa się za niebyłe po upływie 2 lat od wykonania, darowania albo od przedawnienia wykonania kary za nowe wykroczenie. [komentarz dodano 15 lutego 2017 r.]