Pożyczka
Pożyczkę (po angielsku loan, po niemiecku das Darlehen, ewentualnie der Kredit, po rosyjsku заём) można zdefiniować jako umowę określoną w art. 720 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z nim przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.
Sporo atramentu wylano już na zajmujący wciąż komentatorów temat "pożyczka a kredyt". Różnicę między nimi nie zawsze łatwo uchwycić, niemniej na ogół przyjmuje się, że w sensie prawnym są to inne umowy. Zgodnie z Prawem bankowym przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Co więcej, umowa kredytu powinna być zawarta na piśmie i określać m.in. cel, na który kredyt został udzielony, zasady i termin spłaty, wysokość oprocentowania kredytu i warunki jego zmiany, sposób zabezpieczenia spłaty kredytu, zakres uprawnień banku związanych z kontrolą wykorzystania i spłaty kredytu, terminy i sposób postawienia do dyspozycji kredytobiorcy środków pieniężnych oraz warunki dokonywania zmian i rozwiązania umowy.
Co do przedawnienia warto zapoznać się także z treścią art. 722 Kodeksu cywilnego i komentarzem do niego.
PODATEK: Umowa pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku (w tym udzielona spółce przez udziałowca czy raczej - posługując się terminologią ustawową - wspólnika) podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Obciąża on pożyczkobiorcę i naliczany jest co do zasady od kwoty (wartości) pożyczki. Podstawowa stawka podatku wynosi 2 procent.